Het bijzondere aan deze cd is niet zozeer het repertoire, Beethovens onvolprezen Strijkkwartetten op.18, maar de uitvoerenden. Hier worden deze stukken namelijk uitgevoerd door het Borodin Kwartet in zijn oorspronkelijke bezetting. Sinds de jaren zestig geldt dit ensemble als een van beste strijkkwartetten ter wereld. Het luisteren naar deze opname wordt des te interessanter wanneer men kennis genomen heeft van de memoires van de oud-eerste violist, Rotislav Dubinsky, getiteld ‘Stormy applause: making music in a worker’s state’. Dubinsky beschrijft hierin hoe het kwartet aanvankelijk geen poot aan de grond kon krijgen bij de sovjet-autoriteiten: drie leden waren namelijk Joods, en slechts de cellist, Valentin Berlinsky, die nog steeds deel uitmaakt van het Borodin Kwartet, was partijlid (hoewel hij ‘half-Joods’ was). Pas nadat twee leden zich hadden teruggetrokken, waaronder de later bekend geworden dirigent Rudolf Barshai, en waren vervangen door raszuivere Russen, kreeg het kwartet engagementen van het staatsimpresariaat, Goskonzert. De memoires geven een schitterend beeld van de gedetailleerde manier waarop het ensemble zijn eerste buitenlandse tournee (naar de DDR) voorbereidde, maar blinken vooral uit in het exposeren van de bureaucratische hindernissen en pesterijtjes van de sovjetoverheid. In 1975, na een rel over een geplande uitvoering van het Strijkkwartet van Alban Berg, toen nog taboe in de Sovjet-Unie, besloot Dubinsky de ‘Joodse route’ te nemen: Joden mochten de Sovjet-Unie verlaten als zij zich in Israël wilden vestigen. Later trok hij naar de Verenigde Staten waar hij het Borodin Pianotrio oprichtte. Dat ensemble haalde echter nooit de roem die voor het Borodin Kwartet - in oude en nieuwe samenstelling - was vastgelegd. De hier aangeboden uitvoeringen zijn van hoge kwaliteit: gedisciplineerd samenspel wordt met gecombineerd met grote individuele vrijheid. Dat de opnamekwaliteit niet optimaal is, mag bij spel van dergelijk niveau voor lief worden genomen. (JvG)