Run Devil Run, genoemd naar een kruidenwinkel in Atlanta, bevat de muziek die Paul McCartney inspireerde als tiener. De plaat, in vijf dagen opgenomen in de legendarische Abbey Road Studios, telt twaalf eigen interpretaties van onvervalste rock&roll klassiekers uit de jaren '50, aangevuld met drie nieuwe eigen composities. De cd opent met Gene Vincents Blue Jean Bop waaraan zelfs het voor Vincent kenmerkende echootje werd toegevoegd. Het obscure Coquette is dankzij de pianoriff onmiskenbaar Fats Domino. De geest van Elvis Presley komt voorbij in songs als All Shook Up en I Got Stung. Van Little Richard zingt hij Shake A Hand, een nummer dat hij voor het eerst hoorde in een jukebox van een bar in de begindagen van The Beatles in Hamburg. Buddy Holly's Browneyed Handsome Man krijgt dankzij een accordeon een Cajun tintje. De plaat eindigt met Party een grote hit voor Wanda Jackson in 1960. Daarnaast staan er op dit album nummers van Ricky Nelson, Carl Perkins, Big Joe Turner en de onbekende Britse skiffle groep The Vipers. De drie nieuwe nummers zijn het in Chuck Berry stijl gespeelde Run Devil Run, het bluesy Try Not To Cry en het aan vrouw Linda opgedragen What It Is. (CK)