Eens in de zoveel tijd verschijnt er een cd waar iedereen al weken vantevoren over praat. Zo'n cd is Gold van de Amerikaanse singer/songwriter Ryan Adams. Hij werd in 1974 geboren in Jacksonville, North Carolina. Met zijn eerste band Whiskeytown speelde hij een moderne vorm van country-rock, waarbij duidelijk hoorbaar was dat Gram Parsons zijn grote voorbeeld was. De band nam sinds 1996 vier albums op, maar vanwege tegenvallende verkoopcijfers werd het laatste album Pneumonia (1999) niet meer uitgebracht. Pas nadat in 2000 Adams' prachtige solo-debuut Heartbreaker was verschenen, kwam Pneumonia begin 2001 alsnog op de markt, hoewel de band op dat moment al niet meer bestond. Ryan Adams is een getalenteerd songschrijver, met een zeer hoge productiesnelheid. Zo staan er op Gold maar liefst zestien tracks en ik heb er geen zwak nummer tussen kunnen ontdekken. Het is een zeer gevarieerd album waarop uiteenlopende stijlen als blues, rock, country en zelfs gospel gecombineerd worden. Zelf zegt Adams dat hij behalve naar Gram Parsons, tegenwoordig ook vaak luistert naar Bob Dylan, Neil Young, The Smiths en Joy Division. Dit verklaart wellicht dat de songs op Gold wat steviger en uitbundiger klinken dan op Heartbreaker. Het steeds weer terugkerende thema is de verloren liefde en Adams zingt erover op een manier die je niet onberoerd laat. Tot de hoogtepunten behoren New York New York, Rescue Blues, Touch Feel & Lose en het ruim negen minuten durende Nobody Girl. In de band komen we namen tegen als Benmont Tench (toetsen), Chris Stills (gitaar, bas) en Ethan Johns (gitaar en drums). Bovendien verzorgt Adam Duritz (Counting Crows) op vier nummers de achtergrondzang. Al met al is Gold een heerlijk album voor de liefhebber van ambachtelijke pop. En gezien alle aandacht in de media zou het ons niks verbazen als deze plaat zou uitgroeien tot één van de grootste verrassingen van 2001. (MvP)