Er wordt al sinds jaren geklaagd over het feit dat klassieke muziek (of ‘kunstmuziek’) leeft in een eigen afgescheiden wereld, of, zoals sommigen het believen aan te duiden, een ghetto. Dat isolement, menen velen, zal haar duur komen te staan. Algemeen wordt het einde voorspeld van het symfonieorkest en de traditionele, op het ijzeren repertoire gevestigde concertpraktijk, want het publiek vergrijst en nieuwe aanwas is er slechts mondjesmaat. Vandaar dat velen ervoor pleiten om kunstmuziek in contact te brengen met popmuziek, waarvoor jongeren immers wel belangstelling hebben. Met name in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië staan hierom vooral componisten in de belangstelling die de kloof tussen populaire en kunstmuziek weten te dichten. In het Verenigd Koninkrijk hebben velen hun hoop gevestigd op Mark-Anthony Turnage (1960). In 1997 werd hij bijvoorbeeld genomineerd voor de prestigieuze Mercury Music Prize, hetgeen vooral bijzonder was omdat die eer doorgaans alleen voor popmusici is weggelegd. Turnage maakt rijkelijk gebruik van pop- en vooral jazzelementen, die bij hem wezenlijk bijdragen aan de structuur van zijn muziek en niet, zoals vaak het geval is, alleen maar dienen om een soort aansprekend kleurtje te geven. Dat het label Chandos kennelijk ook veel van Turnage verwacht blijkt uit deze luxe uitgevoerde cd (met veel kleurenfoto’s in het boekje van de opnamesessies), waarop vier werken staan die werden geschreven in de jaren 1997-2000. Het oudst is het orkestwerk Silent Cities, dat gedeeltelijk gebaseerd is op een melodie van jazzgitarist John Scofield en geïnspireerd werd door een bezoek aan de oorlogsgraven bij de Somme. Verder klinkt de Four-Horned Fandango, die overigens een minder Spaanse indruk maakt dan de titel suggereert. Another Set To voor trombone en orkest dankt de titel aan een eerder vergelijkbaar werk, dat Set To heette. Turnage bewerkte dit stuk en breidde het aanzienlijk uit. Fractured Lines dateert uit 2000 en is een effectvol concert voor twee slagwerkers en orkest. De solisten en het BBC Symphony Orchestra tekenen onder leiding van Leonard Slatkin voor prima uitvoeringen. De muziek van Turnage is ideaal voor wie met moderne muziek wil beginnen: duidelijk hedendaags, maar niet al te complex en zeer aansprekend. Dat zijn prima eigenschappen, al valt te betwijfelen of met deze muziek de kloof tussen klassiek en populair nu werkelijk is gedicht. (JvG)