Over de schilderes Artemisia Gentileschi (c.1597-1651/3) zijn inmiddels boeken vol geschreven en er is zelfs een film aan deze buitengewone vrouw gewijd. Misschien zal ooit hetzelfde gebeuren met haar tegenhanger in de muziek, de iets jongere Barbara Strozzi (1619-c.1677). Deze zelfbewuste dame toonde haar onafhankelijkheid door eigen composities te publiceren en zonder echtgenoot vier kinderen op te voeden. Strozzi was de geadopteerde (maar wellicht ook natuurlijke) dochter van de dichter Giulio Strozzi, van wie zij vele teksten op muziek zou zetten. Zij was een uitstekende zangeres en het middelpunt van de door haar vader georganiseerde academies, waar zij niet alleen andermans, maar ook eigen werken uitvoerde. Haar aria's, lamento's en cantates voor solostem en basso continuo (soms aangevuld met twee violen) bewijzen dat zij een perfect gevoel had voor poëzie. Op deze cd is een selectie hiervan te horen in een uitvoering van Musica Fiorita. De interpretatie van de sopraan Susanne Rydén klinkt aangenaam in de oren, maar mist helaas een zekere dramatiek. (C.P.)_