In de jaren negentig van de twintigste eeuw heeft een ware Dupré-revival ingezet, getuige drie projecten waarin Dupré’s complete orgelmuziek zal worden opgenomen. De Nederlandse organist Ben van Oosten is met zo’n serie bezig; het label Naxos heeft verschillende organisten ingeschakeld en ten derde heeft de Engelse pianist en organist Jeremy Filsell zich op dit oeuvre geworpen. Marcel Dupré (1886-1971) was onbetwist de grootste orgelvirtuoos van zijn tijd. Hoewel hij zich aanvankelijk richtte op een loopbaan als ‘all-round’-componist, besloot hij later zich uitsluitend op orgelwerken te richten, in de hoop het orgel weer in het centrum van de muzikale belangstelling te kunnen brengen. Het was een nobel streven, maar helaas weinig geslaagd. Uitgerekend Dupré’s latere werken zijn vaak nogal plichtmatig en weinig boeiend; zijn vroegere stukken daarentegen worden nog steeds regelmatig gespeeld. Onder die vroege werken zitten ook stukken die getuigen van Dupré’s gaven als componist, en daartoe behoren ook de hier door Filsell en de door Jeremy Backhouse gedirigeerde Vasari Singers opgenomen koorwerken. Daartoe behoren onder meer de fraaie Vier motetten op.9 uit 1916 voor koor en orgel, waarvan vooral het effectvolle laatste, ‘Laudate Dominum’, opvalt. Het meest indrukwekkende werk op deze cd is echter het De profundis op.18 uit 1917, geschreven ter nagedachtenis van de Franse slachtoffers uit de Eerste wereldoorlog. Het is een heel mooi stuk, waarin de verschillende verzen treffend zijn getoonzet. Het zijn vooral deze vroege werken die deze cd aantrekkelijk maken; de latere, zoals de finale uit La France au Calvaire op.49 uit 1953 en de Twee motetten op.53 uit 1958, halen dit niveau niet. Ondanks het ongelijke gehalte en het wat al te direkt opgenomen orgel - waarover het boekje merkwaardig genoeg geen enkel gegeven biedt - is dit een fraaie cd met effectvolle koorwerken van een beroemd organist die zijn gaven als componist helaas niet volledig heeft uitgebuit. (JvG)