In Europa is zijn naam al bijna vergeten, maar in de Verenigde Staten leeft de reputatie van Robert Noehren nog steeds voort. Na zijn studie werd Noehren docent orgel aan de Universiteit van Michigan en pas na zijn veertigste raakte hij geïnteresseerd in orgelbouw. Dat kwam mede door zijn Europese concertreizen (in het boekje is een foto opgenomen van Noehren aan het klavier van het orgel van de St.Jan in Gouda), waar hij de verschillende Europese soorten instrumenten leerde kennen. Om recht te doen aan de verschillende stijlen in de orgelmuziek wilde Noehren zelf instrumenten gaan bouwen, waarop alle klankkleuren zouden worden verenigd die nodig zijn voor het spelen van de complete orgelliteratuur. Noehren realiseerde zijn verlangens in Amerika met de bouw van verschillende orgels, waaronder het orgel van St.John's Cathedral in Milwaukee (1966), dat hij op deze opname zelf bespeelt. Het is een vijfklaviersinstrument, waarin hij de klankkleur van Duitse en Franse barok en de 19de- eeuwse romantische timbres wilde samenbrengen. Een dergelijk type instrument, vaak aangeduid als 'compromis-orgel', wordt tegenwoordig als achterhaald beschouwd. Of dat nu terecht is of niet; Noehren besefte in ieder geval dat de verschillende stijlen hun eigen registers nodig hebben. Daarmee legde hij de basis voor de tegenwoordig ook in Amerika sterk aanwezige belangstelling voor historische uitvoeringspraktijk. Noehren speelt op zijn eigen instrument werken van Bach, Langlais, Tournemire, Franck, Messiaen en Grunenwald. Zijn spel (het zijn opnames uit de jaren '70) is muzikantesk en gedegen, maar tegelijk net zo achterhaald als het concept van zijn orgel. Wie daar doorheen kan luisteren heeft met deze cd een boeiende getuigenis van leven en werk van een van de opmerkelijkste Amerikaanse organisten van de 20ste eeuw. (JvG)_