Charles Tournemire (1870-1939) behoort tot de belangrijkste vertegenwoordigers van de Parijse orgeltraditie uit de vorige eeuw. Hij werd, net als Messiaen, geïnspireerd door aspecten van het rooms-katholieke geloof. Bij Messiaen leidde dit tot extatische kleurenpracht, uitbundige vogelkoren en stralende visioenen van het hemelse Jerusalem. Tournemire’s muziek is veel afstandelijker, met koele harmonieën en ragfijne arabesken. Tournemire bleef ook veel dichter bij de traditionele liturgie, getuige zijn monumentale cyclus L’orgue mystique, bestaande uit 51 orgelmissen voor het hele liturgische jaar. Toch kon ook Tournemire zeer bewogen muziek schrijven, zoals blijkt uit de prachtige Septs Chorals-Poèmes pour les sept paroles du Xrist uit 1935. Bijzonder mooi is bijvoorbeeld het tweede koraal, waarin een eindeloos zingende melodie een visioen van bovenaardse schoonheid oproept. Deze majestueuze muziek wordt indrukwekkend vertolkt door Tjeerd van der Ploeg op het Mutin-orgel van de St. Pierre te Douai. Het programma van deze derde cd in een reeks met orgelwerken van Tournemire bevat tevens de Fantaisie symphonique op.64. (HJ)