In 1761 werd Joseph Haydn benoemd als kapelmeester aan het hof van prins Paul Anton Esterhazy. Tot de eerste werken die hij in deze functie componeerde behoorden de Symfonieën nr.6-8, bijgenaamd Le Matin, Le Midi en Le Soir. Drie symfonieën dus, die op programmatische wijze de verschillende momenten van de dag verklanken (waarbij La Nuit kennelijk achterwege kon blijven). Sommige programmatische elementen zijn gemakkelijk te herkennen. Zo laat de langzame inleiding van de Symfonie nr.6 op suggestieve wijze het aanbreken van de dag horen. En in het laatste deel van de cyclus breekt het onweer los, net als in De Zomer van Vivaldi en de Pastorale Symfonie van Beethoven. Er is echter ook wel beweerd dat de titels niets met Haydns oorspronkelijke intenties te maken hadden: ze zouden pas na de eerste uitvoering op de muziek zijn ‘geplakt’ op suggestie van prins Esterházy. Zeker is in ieder geval dat Haydn dankbaar gebruik heeft gemaakt van de door hem doorgevoerde reorganisatie van het hoforkest. De virtuositeit van de muziek en de vele solopassages laten horen welke uitstekende krachten Haydn tot zijn beschikking had. (HJ)