In de achttiende eeuw heeft Denemarken verschillende goede componisten voortgebracht. Bekend zijn ze echter nauwelijks meer. Voor een groot deel komt dat omdat ze bijna allemaal naar Duitsland trokken en daar, bij wijze van spreken, ondergedompeld werden in de grote poel van Duitse musici. Reinecke en Kullak zijn hier typische voorbeelden van. Ook voor Asger Hamerik (1843-1923) lokte het buitenland, maar Hamerik beperkte zich niet tot Duitsland. Hij studeerde eerst in Kopenhagen bij Gade, verreweg de bekendste Deense componist van dat moment. Hierna vervolgde hij zijn opleiding in Berlijn en Parijs, waar hij een van de weinige leerlingen van Berlioz was. Na diens dood in 1869 reisde hij twee jaar door Europa, om in 1871 naar de Verenigde Staten te emigreren. In Baltimore was hij directeur van het Peabody Institute; in de zomer trok hij meermaals naar Canada om daar in een koeler klimaat in alle rust te kunnen componeren. Hameriks emigratie heeft er wellicht toe bijgedragen dat zijn muziek in Europa weinig aandacht heeft gekregen. Het Helsingborg Symfonie Orkest voert hier onder leiding van Thomas Dausgaard twee symfonieën van Hamerik uit. Beide werken zijn vierdelig, duren ruim een half uur en hebben een Franse bijnaam; een idee dat Hamerik wellicht aan Berwald heeft ontleed. De Symfonie nr.5 op.36 uit 1891 heeft, zoals de ondertitel ‘Symphonie sérieuse’ al aangeeft, een overwegend ernstig karakter. Hoewel de aanduiding ‘Symphonie spirituelle’ doet vermoeden dat de Symfonie nr.6 op.38 uit 1897 een heel andere lading heeft, blijkt bij beluistering dat beide werken elkaar eigenlijk weinig ontlopen. Hamerik houdt zich grotendeels aan de conservatieve normen van zijn eerste leermeester Gade; van Berlioz heeft hij vooral het hernemen van één thema in verschillende delen gekopieerd. Van de flamboyante orkestratie van de laatste valt in deze werken niets te bespeuren en dat is jammer, want qua muzikale inventie weet Hamerik ook weinig origineels te brengen. Met name de in de Symfonie nr.5 leidt het ‘serieuze’ tot een wat stijf geheel. De uitvoering is van redelijke kwaliteit, maar kan de beperkingen van deze muziek niet verhullen. (JvG)