Country-zanger Kenny Chesney werd in 1968 geboren in Knoxville, Tennessee. Aanvankelijk was hij meer geïnteresseerd in rockmuziek, maar hij werd tot de country ‘bekeerd’ nadat hij de muziek van Merle Haggard had gehoord. Hij behoort tot de zogenaamde ‘new traditionalists’ stroming, een groep jonge honden die probeert om hun countrymuziek ouderwets (traditioneel) te laten klinken. Mede hierdoor, maar bijvoorbeeld ook door de snik in zijn stem, past hij prima in het rijtje Dwight Yoakam, Rodney Crowell, Alan Jackson en Garth Brooks. Op zijn zesde album No Shoes, No Shirt, No Problems doet hij voorzichtig een poging om iets meer ‘poppy’ te klinken. Dit experiment is goed uitgepakt. Zijn stem is veelzijdig genoeg om ook meer rock-georienteerde nummers als Young en Big Star tot een goed einde te brengen. Verder switcht hij tussen traditionele country, vrolijke honky tonk en mooie ballads zoals de Bruce Springsteen-cover One Step Up en het afsluitende I Can’t Go There. Voor mij heeft Kenny Chesney met No Shoes, No Shirt, No Problems één van de beste countryalbums van 2002 gemaakt. (MvP)