Johann Sebastian Bach Concerto, fantasia & fugue
Album
Iedereen die wel eens muziekles heeft gehad, weet dat in de klassieke muziek alles draait om twee aan elkaar verwante toonladders: de grote tertstoonladder en kleine tertstoonladder. Op deze beide toonladders, met ieder zeven tonen, is vrijwel de gehele klassieke muziek gebaseerd. Van oudsher hebben componisten getracht de mogelijkheden van deze toonladders te vergroten door er extra tonen aan toe te voegen, tot een maximum van 12. Omdat deze extra tonen meer kleur- en expressiemogelijkheden boden, noemde men deze toevoegingen 'chromatiek' (van het Griekse 'chroma', wat kleur betekent). Een componist moest echter wel oppassen dat al deze mogelijkheden hem niet boven het hoofd groeiden. Het is namelijk eenvoudiger om zeven tonen uit elkaar te houden dan twaalf. De chromatiek heeft dan ook tot heel wat woeste experimenten geleid, zoals in de weinig bekende "Fantasia in a, BWV.922" van Bach. Dit werk is een waar labyrint, met een uiterst obsessieve chromatiek. Daardoor is de muziek zowel opwindend, als claustrofobisch. Deze fantasie verraadt dan ook niet alleen een avontuurlijke geest, maar ook een te eenzijdige techniek. Bachdwepers hebben zich er dan ook van proberen af te maken, door te beweren dat zo'n scheef gegroeid experiment nooit van Bach afkomstig kon zijn. Toch wordt dit werk in drie afzonderlijke handschriften wel degelijk toegeschreven aan Bach. Kennelijk gaat het hier om een oefenstuk, waarin Bach zichzelf streng methodisch onderwijst in de kunst van de chromatiek. Dat hij zich deze kunst als geen ander heeft eigen gemaakt, bewijst de veel bekendere "Chromatische fantasie en fuga, BWV.903", waarover de Bach-biograaf Forkel schreef: "Het is opvallend dat zelfs de meest ongeoefende luisteraar deze muziek bevalt, ondanks alle technische virtuositeit." Beide genoemde werken zijn te beluisteren op een cd met klavecimbelwerken van Bach uit diens Weimar-periode. Deze cd van klavecinist Robert Hill verscheen in de Bach-Edition van Hänssler. Het programma bevat ook het monumentale "Preludium en fuga in a, BWV.894". Dit imposante werk in Italiaanse concertostijl zou Bach in de jaren 1730 omwerken tot het "Tripleconcert BWV.1044". Verder zijn te beluisteren de "Suite BWV.818a" en de "Fantasie en fuga BWV.904". (H.J.)_
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- Fantasie en fuga voor klavecimbel BWV.903 in d kl.t., "Chromatische Fantasie und Fuge" deel I
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
7:19
- Fantasie en fuga voor klavecimbel BWV.903 in d kl.t., "Chromatische Fantasie und Fuge" deel II
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
5:06
- Fantasie voor klavecimbel BWV.922 in a kl.t.
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
6:14
- Suite voor klavecimbel BWV.818a in a kl.t. deel I
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
1:54
- Suite voor klavecimbel BWV.818a in a kl.t. deel II
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
3:37
- Suite voor klavecimbel BWV.818a in a kl.t. deel III
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
1:41
- Suite voor klavecimbel BWV.818a in a kl.t. deel IV
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
3:19
- Suite voor klavecimbel BWV.818a in a kl.t. deel V
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
1:13
- Suite voor klavecimbel BWV.818a in a kl.t. deel VI
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
2:35
- Fantasie en fuga voor klavecimbel BWV.904 in a kl.t. deel I
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
3:34
- Fantasie en fuga voor klavecimbel BWV.904 in a kl.t. deel II
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
5:49
- Preludium en fuga voor klavecimbel BWV.894 in a kl.t. deel I
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
5:35
- Preludium en fuga voor klavecimbel BWV.894 in a kl.t. deel II
Johann Sebastian Bach, Robert Hill
4:34