Edgar Meyer Double concerto for cello and double bass
Album
Strijkinstrumenten zijn over het algemeen zeer geschikte soloinstrumenten, behalve dan wanneer het om de contrabas gaat. Het lage geluid ervan wordt in concerten te makkelijk afgedekt door andere instrumenten, terwijl de hoogte vaak enigszins geknepen klinkt. De concertliteratuur voor dit instrument is dan ook beperkt en vaak afkomstig van bassisten die vastbesloten waren als solist carrière te maken. Zo iemand was Giovanni Bottesini (1821-1889). Van hem klinken op deze cd het Concert voor contrabas en orkest nr.2 en het Gran duo concertante voor viool, contrabas en orkest. In het laatste werk komt de bas het gunstigst voor de dag: omdat de viool een deel van de lyrische solo’s kan overnemen, hoeft de bas zich niet in allerlei bochten te wringen om vergelijkbare capriolen uit te halen. Problematischer is zijn rol in het Concert. De solist is de Amerikaanse contrabassist Edgar Meyer (1961), die, geheel in de virtuozentraditie een eigen cadens schreef, die overigens stilistisch allesbehalve naadloos aansluit. Net als Bottesini heeft ook Meyer muziek voor zijn instrument geschreven, en daarvan klinken hier twee voorbeelden. Van 1983 dateert zijn Concert voor contrabas en orkest, een beknopt driedelig werk dat ruim een kwartier in beslag neemt. In 1995 volgde een Dubbelconcert voor cello, contrabas en orkest van vergelijkbare proporties. Opvallend is dat in het laatste stuk de rolverdeling van Bottesini’s Gran duo terugkeert: in feite is de cello ‘eerste solist’ en dientengevolge beperkt de contrabas zich tot zijn natuurlijke (lage) omvang. In het soloconcert kon dat natuurlijk niet en dan blijkt het toch wel lastig om het geheel gevarieerd te houden. Overigens is de muziek zeer toegankelijk en vol met quasi-folkachtige wendingen. Ontegenzeggelijk kent Meyer de contrabas van binnen en buiten: een heel arsenaal aan klopjes, glissandi, ongebruikelijke dubbelgrepen passeert de revue. Het is zonder meer aangenaam en onderhoudend, maar dat de contrabas van nature geen gelukkig solo-instrument is blijft als een paal boven water staan. De uitvoeringen zijn prima, hetgeen ook nauwelijks anders kan met mede-solisten als de violist Joshua Bell en cellist Yo-Yo Ma. De begeleiding is in handen van het Saint Paul Chamber Orchestra onder leiding van Hugh Wolff. (JvG)
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- Concert voor cello, contrabas en orkest, "Double concerto" deel I
Edgar Meyer, Edgar Meyer, Yo-Yo Ma, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
6:16
- Concert voor cello, contrabas en orkest, "Double concerto" deel II
Edgar Meyer, Edgar Meyer, Yo-Yo Ma, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
5:56
- Concert voor cello, contrabas en orkest, "Double concerto" deel III
Edgar Meyer, Edgar Meyer, Yo-Yo Ma, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
6:54
- Concert voor contrabas en orkest nr.2 in b kl.t. deel I
Giovanni Bottesini, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
6:02
- Concert voor contrabas en orkest nr.2 in b kl.t. deel II
Giovanni Bottesini, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
5:52
- Concert voor contrabas en orkest nr.2 in b kl.t. deel III
Giovanni Bottesini, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
5:03
- Concert voor contrabas en orkest in D gr.t. deel I
Edgar Meyer, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
6:10
- Concert voor contrabas en orkest in D gr.t. deel II
Edgar Meyer, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
5:47
- Concert voor contrabas en orkest in D gr.t. deel III
Edgar Meyer, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
5:04
- Concert voor viool, contrabas en strijkorkest, "Gran Duo Concertante"
Giovanni Bottesini, Joshua Bell, Edgar Meyer, Hugh Wolff, Saint Paul Chamber Orchestra
14:07