Giovanni Battista Viotti (1755-1824) is in de eerste plaats nog bekend als een van de laatste grote Italiaanse virtuoze violisten, van vóór Paganini, die uiteindelijk zijn voorgangers geheel zou overklassen. Viotti werd geboren in de Italiaanse provincie Vercelli en leerde het muziekvak bij Pugnani. In 1780 begon hij, als gezel van zijn leermeester, aan een lange reis door Oost-Europa en Duitsland, alvorens uiteindelijk in 1782 in Parijs terecht te komen. Hij ontvluchtte de perikelen van de Franse Revolutie door zich in Engeland te vestigen, waar hij, met kleine onderbrekingen tot zijn dood zou blijven. Zijn roem als violist werd niet alleen voortgezet in zijn vele vioolconcerten, maar ook in zijn strijkkwartetten, waarvan de hier door het Quartetto Aira opgenomen werken de laatste drie zijn. Blijkens de titelpagina kon de partij van de eerste viool ook door een fluit worden overgenomen; dat gebeurde deels om economische redenen (men hoopte zo meer kopers winnen), maar het is ook logisch gezien de structuur van deze werken. De bovenstem domineert hier grotendeels de andere strijkers, en zodoende zijn dit dan ook werken in de traditie van het ‘quatuor brillant’. Deze dominantie van de eerste viool wordt bijna onverminderd volgehouden. Slechts een enkele maal is er sprake van serieus tegenspel, dat dan meestal door de cello wordt geleverd. Opvallend is het eerste deel van het Kwartet nr.2, dat drie solo-cadensen herbergt: voor de eerste viool, de tweede viool en de cello. Dergelijke zaken behoren echter tot de uitzonderingen. De muziek zelf is heel aangenaam: charmant en melodieus, zonder overigens een bijzonder diepe indruk achter te laten. (JvG)