Ooit ontdekt door Ritchie Blackmore (tijdens een soundcheck in het voorprogramma van Deep Purple) staat de Engelse rockband Wishbone Ash al sinds haar oprichting in 1966 garant voor een herkenbare mix van hardrock en progrock. Door de jaren heeft de band een solide fanbasis opgebouwd en vooral door de liefhebbers van symfonische rock wordt de groep op handen gedragen. Op het nieuwe studioalbum Bona Fide is goed te horen waarom. Op de tien nummers, die zijn geproduceerd door voorman Andy Powell, lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Alles aan de plaat herinnert aan de jaren zeventig: van de logge hardrockriffs tot aan de dubbele gitaarloopjes. Voer voor de verstokte symfofan maar nauwelijks interessant voor de liefhebber van moderne rock. (MS)