Van een nieuwe cd van AC/DC hoef je geen wonderen te verwachten. De Australische rockers vertonen al zo'n 25 jaar hetzelfde kunstje en doen dat ook weer op Stiff Upper Lip, de opvolger van het in 1995 verschenen Ballbreaker. En toch is er wel iets veranderd in vergelijking met de vorige platen: de massieve gitaarmuren hebben op Stiff Upper Lip plaatsgemaakt voor een wat milder, maar nog steeds lekker gruizig geluid en de broers Angus en Malcolm Young hebben meer blues in hun composities verwerkt. Dankzij een aantal ijzersterke riffs en meebrulbare refreinen is Stiff Upper Lip een ouderwets lekkere AC/DC-cd waarbij het onmogelijk is om stil te blijven zitten. (WvdZ)