Blur raakt per album steeds verder verwijderd van de stijl die zij met Parklife (1994) zo'n beetje hebben uitgevonden: Britpop. Hun inmiddels zesde cd 13 werd geproduceerd door danceproducer William Orbit (Massive Attack, Madonna) en wordt in de Engelse pers omschreven als 'space-rock-gospel'. Traditionele popsongs vormen nog steeds de basis van 13, maar worden, mede door toedoen van Orbit, overgoten met een vervreemdende, psychedelische mix van vage drumloops, ruimtelijke synthesizerklanken en gestoorde gitaarpartijen. Het toegankelijkst zijn de single Tender (met gospelkoor), het David Bowie-achtige Bugman, Coffee & TV en Mellow Song. Een moeilijke, maar mooie plaat. (WvdZ)