Ze is al overgrootmoeder, maar ze denkt er niet over om te stoppen met haar zangcarrière. Al noemt ze zichzelf zangeres en absoluut geen politicus, toch kon de Zuid-Afrikaanse zangeres in de zestiger jaren niet verbloemen dat de mensenrechten en een rechtvaardige politiek haar na aan het hart lagen. Na een succesvolle tour in de Verenigde Staten mocht ze daarom ook niet meer terugkeren naar haar vaderland. Dertig jaar leefde ze als balling in Amerika. Onder andere dankzij Makeba werd de Afrikaanse jazz-stijl populair. Pata Pata was het allereerste Afrikaanse lied dat de Amerikaanse toptien bereikte. Na een decennium van betrekkelijke rust maakte ze vanaf de jaren tachtig ook wereldwijd faam. In 1990, het jaar dat Nelson Mandela werd vrijgelaten, keerde Makeba eindelijk terug naar haar thuisland. Ze heeft gezongen met andere grote zangers als Harry Belafonte, Paul Simon, Nina Simone en Dizzy Gillespie en opgetreden voor presidenten als John F. Kennedy, Nelson Mandela en niet in de laatste plaats voor Paus Johannes Paulus II. Na een zes jaar lange 'break' brengt Makeba met Homeland weer nieuw muzikaal materiaal uit. Het album is een liefdesbrief aan de Afrikaanse cultuur, met titels als Africa Is Where My Heart Lies, Homeland en Masakhane. Ook ontbreekt Pata Pata niet. De rijpe stem van 'Mama Afrika' is majesteitelijk en moederlijk en zowel krachtig als fluweelzacht. (SvdP)