Joe Henry werd in 1960 geboren in Charlotte, North Carolina. Er zijn mensen die hem alleen maar kennen omdat hij getrouwd is met mevrouw Ciccone, de zus van Madonna. Hij maakt echter al muziek sinds 1986 en hij debuteerde in 1989 met Murder Of Crows. In Nederland zijn de albums Shuffletown (1990), Short Man's Room (1992) en Kindness Of The World (1993) het bekendst. Op deze albums werkte hij samen met o.a. The Jayhawks en T-Bone Burnett. Sinsdien wordt hij meestal in het singer/songwriter-hokje gestopt. Ook werd hij soms voorzichtig vergeleken met Bob Dylan, maar dat had vooral te maken met zijn karakteristieke, ietwat nasale stemgeluid. Op zijn meer recente albums liet hij echter zien dat hij veel meer in zijn mars heeft. Zo experimenteerde hij op Fuse uit 1999 met samplers en andere elektronica. En ook de muziek op Scar is weer anders dan we van Henry gewend zijn. Dit keer heeft hij zich laten inspireren door jazz-grootheid Duke Ellington en comedy-acteur Richard Pryor (!). Hij kreeg hulp van fantastische muzikanten als Brian Blade (drums), Ornette Coleman (saxofoon), Brad Mehldau (toetsen), Marc Ribot (gitaar) en Me'Shell Ndegéocello (bas). Hoewel deze namen vooral in jazz-kringen bekend zijn, is Scar toch zeker geen jazz-plaat geworden. Het is eerder een crossover-album, waarop allerlei stijlen succesvol gecombineerd worden. Alle muzikanten spelen in dienst van de ijzersterke liedjes van Henry, die met zijn stem wederom de show steelt. Scar is een hierdoor een veelzijdige plaat geworden met als uitschieters Mean Flower, Cold Enough To Cross en het titelnummer. (MvP)_