Josef Suk (1874-1935) behoorde tot de meest veelbelovende Tsjechische componisten van zijn generatie. Hij was de lievelingsleerling van Dvorak, die tevens zijn schoonvader zou worden. Suks talent werd eveneens opgemerkt door Johannes Brahms, die moeite deed om Suks "Serenade op.6" gepubliceerd te krijgen. Hoewel deze vroege erkenning Suk een veelbelovende start bezorgde, kreeg hij al snel te maken met grote tegenslagen. In 1904 overleed Dvorak. Een jaar later overleed Dvoraks dochter Otylka, met wie Suk in 1898 getrouwd was. Suk reageerde op deze verliezen met vier grote orkestwerken: "Asrael", "Zomervertelling", "Groei" en "Epiloog". De titel van het eerste werk van deze tetralogie is een verwijzing naar de Engel des Doods uit de Islamitische mythologie. Dit werk, dat wel vergeleken wordt met de grote werken van Mahler, behoort tot het beste wat Suk geschreven heeft. Het tweede werk, "Zomervertelling", is lichter van karakter. Met het zich bewust worden van de schoonheid van de natuur lijkt de componist het leven opnieuw te willen accepteren. Deze serene sfeer wordt enigszins doorbroken door het scherzo. In dit deel schildert Suk een aantal arme en blinde straatmuzikanten, die eindeloos hetzelfde deuntje afdraaien. "Zomervertelling" is op cd verschenen in een uitvoering van het Czech Philharmonic Orchestra onder leiding van Charles Mackerras. Deze cd bevat ook het "Scherzo fantastique op 25". (H.J.)_