Wie het oeuvre van Carl Czerny (1791-1857) overziet, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat hij overal in huis plaquette's had hangen met teksten als 'Ledigheid is des duivels oorkussen', want weinigen hebben zo'n arbeidzaam leven geleid als hij. Czerny was een leerling van Beethoven - hij heeft nog een heel interessant boek geschreven over hoe diens pianomuziek moet worden uitgevoerd - en werd in later jaren diens secretaris. Na zijn studie opende hij een eigen lespraktijk; onder zijn leerlingen bevond zich niemand minder dan Liszt. Hiernaast vond hij nog de tijd om een ongelooflijke hoeveelheid muziek te componeren; in totaal meer dan tweeduizend werken. Helaas voor hem bleven alleen zijn etudes, met name de Schule der Fingerfertigkeit, op het repertoire, zij het als een onvermijdelijk en weinig geliefd onderdeel van de pianolessen van iedere beginner. Toch wordt af en toe nog wel eens een lans gebroken voor Czerny's andere muziek. Zo ook op deze cd met drie Sonates voor piano vierhandig, uitgevoerd door Diane Andersen en Daniel Blumenthal. Deze sonates hebben als de opeenvolgende opusnummers 119 tot en met 121 en ieder een eigen ondertitel: 'militaire et brillante', 'sentimentale' en 'pastorale'. Zoals te verwachten, geven deze aanduidingen iets weer van de overheersende atmosfeer in de stukken. Heel groot zijn de onderlinge verschillen overigens niet, al klinkt inderdaad de eerste sonate martialer dan de andere. Toch zijn dit vooral staaltjes van Czerny's pianistische nijverheid; leuk om eens te horen, maar niet bijzonder boeiend. (JvG)_