Robert Fuchs (1847-1927) staat bekend als een Brahms-epigoon; hij schreef in een stijl die volledig geënt was op die van de beroemde Weense meester. Fuchs studeerde muziek in Wenen en werd daar al snel bekend dankzij zijn grote productiviteit. Zijn prestige werd verhoogd door zijn aanstelling in 1875 als docent compositie aan het Weens Conservatorium. Hij combineerde melodische charme met een ernstige, maar nooit moeilijk verteerbare toon. Het was een mengeling die niet alleen succes bracht maar ook de goedkeuring oogstte van Brahms, die herhaaldelijk verklaarde dat Fuchs tot de meest achtenswaardige componisten van zijn tijd behoorde. Op deze cd speelt Peter Planyavski een drietal orgelwerken van Fuchs. Er klinken drie Fantasieën, in respectievelijk C-groot, e-klein en Des-groot. Alle drie zijn het een soort minisonates, die ongeveer tien minuten duren. Na een plechtige, meestal luide inleiding volgt een ingetogen middendeel, waarna een fuga met een van de openingsmaten afgeleid thema het geheel besluit. Pièce de résistance zijn de Variationen und Fuge über ein Originalthema, die ruim een kwartier in beslag nemen. Dit stuk is vermoedelijk in 1909 geschreven, maar pas eind jaren ’90 gepubliceerd. Fuchs was zeker geen nieuwlichter en van de hier opgenomen werken verdient geen enkele een originaliteitsprijs. Dat neemt niet weg dat Fuchs zijn métier voorbeeldig beheerste en met deze werken tegelijk gedegen en charmante orgelmuziek heeft afgeleverd, die bijvoorbeeld tegen het vaak in bloedeloos doorschrijven verzandende orgeloeuvre van Rheinberg bepaald gunstig afsteekt. Planyavski is een voortreffelijk organist en op zijn spel valt weinig af te dingen. Helaas koos hij ervoor om voor deze opname ‘zijn’ Rieger-orgel (1991) van de Weense St.Stephan te benutten; wat de kwaliteiten van dat instrument ook mogen zijn, voor dit repertoire is dit orgel ten enenmale ongeschikt. (JvG)