De inmiddels 91-jarige Elliott Carter mag zich verheugen in een groeiende belangstelling van de cd-industrie, al lijkt deze aandacht niet zo zeer voort te komen uit zijn bekendheid bij het 'grote publiek', maar eerder uit de reputatie die hij geniet. Zo beschouwt ondermeer Pierre Boulez hem als de belangrijkste Amerikaanse componist van dit moment. Carter besloot in zijn jonge jaren te gaan componeren nadat hij onder de indruk was geraakt van een uitvoering van Stravinsky's "Le sacre du printemps". Aanvankelijk werd hij, net als veel andere Amerikaanse componisten, beïnvloed door het neo-classicisme zoals dat in Parijs gedoceerd werd door Nadia Boulanger. Toch zou hij zijn eigen stijl pas vinden na zijn veertigste levensjaar. Een veelgenoemd kenmerk van deze stijl is de zogenaamde 'metrische modulatie': een techniek waarmee Carter op een subtiele wijze greep weet te krijgen op organisatie van het tijdsverloop. De bekende hoboïst Heinz Holliger en het Ensemble Contrechamps spelen werken van Elliott Carter op een door Accord uitgebrachte cd. Het programma opent met de "Sonate" uit 1952 voor fluit, hobo, cello en klavecimbel. Dit werk werd oorspronkelijk geschreven voor de klankmogelijkheiden van een Pleyel. De cd eindigt met een later werk: de "Triple duo" uit 1982-83. (H.J.)_