Om aan haar vierjarige Ella Fitzgerald periode een einde te maken, ging Dee Dee Bridgewater in maart 2000, op uitnodiging van Roman Kolakowski naar Wroclaw in Polen. Daar kwam zij voor het eerst in contact met de krachtige, magische en sensuele wereld van Kurt Weill. Haar eerste poging om deze bijzondere ervaring naar het idioom van de jazz te vertalen deed zij op het Montreal Jazz Festival in juli van dat jaar. Op de cd This Is New is te horen dat het haar uitstekend gelukt is, om een persoonlijk (jazzy) stempel op Weills muziek te zetten. Geen geringe prestatie, als men bedenkt dat deze muziek gemaakt is voor de theatrale wereld van musicals en operettes. Met dit album heeft zij ook geprobeerd om de vaak donkere en sombere muziek van Weill toegankelijker en iets lichtvoetiger te maken. Maar ook om de grens te slechten tussen de muzieksoorten, waardoor zij hoopt uiteindelijk in de klasse van de wereldmuziek terecht te komen. Geconcludeerd mag worden dat de muziek van Weill het aan Dee Dee heeft toegestaan om de vele facetten van haar capaciteiten naar voren te brengen. Om met Kurt Weill zelf te spreken ‘Er is alleen maar goede en slechte muziek’. Dit stukje maakt hopelijk duidelijk waar This is New in gerubriceerd dient te worden. (RM)