Finally We Are No One is de derde cd van het IJslandse kwartet Múm, dat uit twee mannen en twee vrouwen bestaat. De taakverdeling binnen de band is heel ouderwets: de mannen maken de muziek terwijl de vrouwen alleen maar mogen zingen. Dit is misschien niet zo geëmancipeerd als we in de 21ste eeuw gewend zijn, maar daar zeuren we niet over wanneer het resultaat zo mooi is. Múm maakt dromerige, experimentele muziek waarbij de mooie klanken van echte instrumenten als accordeon, piano, klokkenspel en cello vermengd worden met elektronische bliepjes en computerbeats. Daaroverheen fluisteren de zingende tweelingzusjes Valtysdóttir hun sprookjesachtige teksten. Qua sfeer is de meeslepende muziek van Múm het beste te vergelijken met de soundtrack van Twin Peaks, maar ook met de soundscapes van Fennesz en de lyriek van landgenoten Sigur Rós. Niet alledaags, maar wel heel mooi. (MvP)