Harald Genzmer (*1909) is een van die vele Duitse componisten uit de 20ste eeuw die diep beïnvloed raakte door de neo-classicistische ambachts-esthetiek, die in Duitsland aanvankelijk vooral door Hindemith werd gepropageerd. Net als deze anderen heeft Genzmer een groot oeuvre op zijn naam staan, waarin veel werken voorkomen die voor hele 'gewone' gelegenheden zijn gecomponeerd, en geheel op de praktische eisen daarvan zijn ingericht. Genzmer studeerde ook enige tijd bij Hindemith, en diens invloed is duidelijk niet alleen maar beperkt gebleven tot diens visie op de maatschappelijke functie van de componist, maar heeft ook het karakter van Genzmers muziek verregaand bepaald. Dat blijkt onmiskenbaar uit deze cd, waarop de organist Gerhard Weinberger een viertal werken van Genzmer speelt, namelijk de "Sonates nrs.1 & 2" uit 1952 en 1956, het vierdelige "Weihnachtskonzert" uit 1974 en de "Fantasie" uit 1995. Naast de invloed van Hindemith is vooral ook die van Distler herkenbaar, maar, net als meer van zijn tijdgenoten, zoals Micheelsen en Pepping, blijft Genzmer ver achter bij zijn illustere voorbeelden. Genzmer gebruikt het orgel deels op typisch neo-barokke manier, maar ook, andermaal in navolging van Hindemith, op een wijze die meer Regers orgelmuziek in herinnering roept. Het ambachtsideaal is hier helaas grotendeels tot 'Machwerk' verzon-ken en Genzmers gebruik van neo-barokke vormen als fuga en chaconne klinkt vaak teveel als een muzikale invuloefening, zonder te zijn geboren uit de innerlijke noodzaak die voor Hindemith en Distler gold. Volkomen onaantrek-kelijke muziek is het ook niet, maar buiten de goegemeente der orgelenthousiasten zal deze cd wel nooit komen. (JvG)_