In voorbije tijden was voor vrouwen de keuze van een instrument door allerlei factoren beperkt. Ze dienden geen al te sterke blaasinstrumenten te kiezen (het staat niet netjes, zo constant met bolle wangen), de cello viel ook af (vrouwen dienen niet wijdbeens te zitten) en ook het orgel was geen optie, want dat vergde veel kracht en die werd het zwakke geslacht nu eenmaal niet toegedicht. (Wat dus overbleef was piano, fluit, viool en natuurlijk zang.) Een van de weinige vrouwen die zich door dergelijke overwegingen niet liet hinderen was de Zweedse organiste en componiste Elfrida Andrée (1841-1929). Ze studeerde in Kopenhagen bij Niels Gade en keerde daarna terug naar Zweden, waar ze een organistenpositie aannam in Göteborg. Ze genoot aanzienlijke faam met haar improvisaties en had een zeer breed repertoire, dat reikte van Bach en Händel, tot de grote werken van Liszt en de toen moderne muziek van Saint-Saëns, Guilmant en Widor. Naast orkestwerken en kamermuziek schreef Andrée ook verschillende orgelwerken, en zijn op deze cd bijeengebracht. Het gaat om de "Symfonie nr.1", begonnen rond 1871, maar pas twintig jaar later voltooid, een "Symfonisch gedicht" en enige kleinere werken. Het meest opvallend echter is de "Symfonie nr.2" uit 1892, waarin Andrée het orgel liet aanvullen door koperblazers. De benaming 'symfonie' doet, zeker in combinatie met orgel, Franse sferen doet vermoeden, maar die zijn hier beperkt tot de titel, want Andrée is duidelijk trouw gebleven aan het Duits georiënteerde idioom dat ze van Gade zal hebben geleerd. Erg hoogdravende muziek is het eerlijk gezegd niet, maar het is op zich wel aardig eens de bijdrage van een vrouw te horen aan wat toen nog een strikt mannenwereldje was. (JvG)_