Antal Dorati geldt als een van de grote na-oorlogse dirigenten. Bijzonder veel indruk maakten onder meer zijn Haydn-opnames met de Philharmonica Hungarica, een orkest dat was samengesteld uit in 1956 Hongarije ontvluchte musici. Daarnaast dirigeerde Dorati orkesten over de hele wereld. Minder bekend is dat hij ook componeerde. Dat hij dat deed, is eigenlijk niet zo verwonderlijk. Dorati studeerde vanaf 1920 aan het conservatorium van Budapest, waar prominente componisten als Weiner, Kodaly en Bartok zijn leermeesters waren. In deze beginjaren schijnt Dorati ongelooflijk veel muziek geschreven te hebben, maar het meeste daarvan heeft hij later verbrand. Zodoende is het op deze cd opgenomen Notturno en capriccio uit 1926 een van de weinige restanten van Dorati’s vroege muziek. Dit tweedelige werk voor hobo en strijkkwartet is welluidend van karakter, maar stilistisch wat diffuus. In de jaren twintig schijnt Dorati het componeren op een lager pitje te hebben gezet, om pas rond 1950 weer eens wat vaker iets papier te zetten. Vaak ging het dan om werken die speciaal werden geschreven voor virtuoze instrumentalisten die Dorati in zijn hoedanigheid als dirigent had leren kennen. Zo zijn de resterende werken op deze cd allemaal geschreven voor de hoboïst Heinz Holliger. Hier worden ze uitgevoerd door Yeon-Hee Kwak, bij gestaan door Chia Chou (piano) en het Leipziger Streichquartett. Het aardigst is de Trittico (1984/1985), waarvan de delen moeten worden gespeeld op respectievelijk de oboe d’amore, de ‘gewone’ hobo en de althobo. Minder interessant zijn de Çinq pièces voor hobosolo; Dorati was misschien geen slecht componist, maar dergelijke werken voor slechts een melodie-instrument lijden al snel onder een bijkans onvermijdelijke eenvormigheid, en Dorati weet die val helaas niet te ontlopen. Aldus is deze cd vooral voor hoboïsten interessant, maar blijft het wachten op een wat evenwichtiger beeld van Dorati’s oeuvre. (JvG)