Zoals Dvoráks Negende Symfonie de bijnaam Uit de Nieuwe Wereld draagt, zo zou men zijn Achtste Symfonie kunnen typeren als Uit de Oude Wereld. 'Een werk dat de vreugde bezingt van groene weiden, van zomeravonden, van de melancholie van blauwe wouden, van de uitdagende vrolijkheid van Tsjechische boeren', aldus de legendarische dirigent Václav Talich. Minder enthousiast was Brahms, die vond dat zijn beschermeling gevaarlijk overhelde naar een te pittoreske stijl. Het eerste wat Dvorák noteerde van zijn populaire Negende Symfonie was de weemoedige solo voor althobo uit het andante. Dvorák was op dat moment gescheiden van zijn geliefde Bohemen, omdat hij benoemd was als directeur van het National Conservatory of Music in New York. De Negende is dan ook een mengeling van heimwee naar het vaderland, vermengd met de muzikale indrukken die Dvorák opdeed in het Amerikaanse zuiden. (HJ)