Na André Hazes is Bennie Jolink het volgende Nederlandse muziekfenomeen waaraan een heuse documentaire wordt gewijd. In de film komt hij naar voren als een man met twee gezichten. Jolink kan zich helemaal uitleven voor een feesttent met biersmijtende høkers om daarna zijn boerderij op te zoeken om in alle rust bij te komen. Het lijkt er op dat hij deze twee kanten van zijn persoonlijkheid steeds beter in balans weet te brengen. Tijdens de akoestische toernee Effe Zitte was al te horen dat Normaal verrassend goed tot zijn recht komt in een intieme theatersetting. Op Ik Kom Altied Weer Terug is een mooi evenwicht gevonden tussen ouderwetse rockers als Oerkracht Rock & Roll en Høken In Het Donker en subtielere werkjes als het reggae-uitstapje Kallem An en het luie Heb Geduld Blues. Wat vooral opvalt is het spelplezier dat uit de speakers spat en dat is na 27 jaar høken een prestatie op zich. (MS)