In het zeventiende-eeuwse Italië werd instrumentale virtuositeit allerwege sterk gecultiveerd, getuige de vele klaviermuziek met briljant passagewerk en de rijkdom aan vioolrepertoire vol technische hoogstandjes. Veel minder bekend is dat onder dergelijke virtuozen van het eerste uur zich ook een cellist bevond, te weten Domenico Gabrieli (1651-1690). De meeste vooraanstaande Italiaanse cellisten van zijn tijd waren te vinden in twee steden: Modena en Bologna. In laatstgenoemde stad werd Gabrieli geboren en opgeleid. Hij zou er zijn leven lang werkzaam zijn. Eerst werd hij aangesteld aan de basiliek van San Petronio, terwijl hij eveneens in dienst trad bij het hof van de Estense, de adellijke familie die het plaatselijke muziekleven sterk stimuleerde. In de laatste tien jaren van zijn leven lijkt Gabrieli zich vooral op het componeren te hebben toegelegd; hij schreef onder andere twaalf opera's en een grote hoeveelheid instrumentale muziek, waaronder de hier opgenomen cellowerken, uitgevoerd door celliste Bettina Hoffmann en het ensemble Modo antiquo. Het gaat om drie sonates, die het vierdelige schema van de sonata da chiesa volgen (langzaam-snel-langzaam-snel). Het zijn fraaie, maar wat beknopte stukken. Waarschijnlijk heeft Gabrieli veel meer van dergelijke werken geschreven, maar alleen deze drie sonates zijn bewaard gebleven. Boeiender zijn de zeven Ricercares voor cello-solo. Qua speelduur lopen ze uiteen van twee tot acht minuten. Deze originele werken demonstreren hoe hoog het niveau van Gabrieli's cellospel moet zijn geweest en het zijn dan ook vooral deze stukken die deze cd de moeite waard maken. (JvG)_