Germaine Tailleferre (1892-1983) was het enige vrouwelijke lid van de fameuze Groupe des Six; het Franse groepje componisten dat zich in 1918 onder leiding van Jean Cocteau aan de wereld voorstelde als de frisse wind die het verstofte (Franse) muziekleven nieuw leven in zou blazen. Ze kende Milhaud en Auric van het Parijse Conservatorium, waar zij tot de sterleerlingen behoorde. Tailleferre zou desondanks nooit een brede bekendheid verwerven: haar faam berust nog steeds op haar ‘lidmaatschap’ van de Groupe des Six. Hoewel de Groupe allerminst een hecht collectief was, bestond er bij de meerderheid wel een voorkeur voor een pretentieloze, heldere en bondige muziekstijl. In de kamermuziekwerken die Massimo Marin (viool), Manuel Zigante (cello) en Cristina Ariagno (piano) op deze cd ten gehore brengen blijkt dat Tailleferre haar leven lang dicht bij dat ideaal is gebleven. Het oudste werk op de cd is de Berceuse voor viool en piano uit 1910, opgedragen aan haar conservatoriumdocent Henri Dallier. De vierdelige Vioolsonate nr.1 dateert van 1922 en is opgedragen aan de door Tailleferre zeer bewonderde violist Jacques Thibaud. De Vioolsonate nr.2 ontstond in 1951 als omwerking van een Vioolconcert uit 1936. De Sonatine voor viool en piano werd gecomponeerd in 1973, maar wijkt stilistisch nauwelijks af van Tailleferre’s eerdere muziek. Hoe consistent zij op dit punt was blijkt wel uit de ontstaansgeschiedenis van het Pianotrio. Oorspronkelijk was dit een driedelig stuk dat in 1917 was voltooid, maar lange tijd in manuscript was gebleven. In 1978 besloot Tailleferre het alsnog openbaar te maken. In plaats van het oorspronkelijke middendeel schreef ze twee nieuwe delen, en deze sluiten naadloos bij de zestig jaar oude hoekdelen aan. Hoewel de muziek van Tailleferre geen diepe indruk nalaat, is zij ontegenzeggelijk charmant en aangenaam om te beluisteren. (JvG)