Het jonge Ierse trio JJ72 werd in 1997 opgericht in Dublin. Toen hun titelloze debuut eind 2000 in Nederland verscheen, gebeurde er aanvankelijk niet zoveel. Pas nadat de band in 2001 een aantal succesvolle optredens had gegeven op festivals (Eurosonic, Pinkpop) en in het clubcircuit (o.a. in het voorprogramma van Muse) kreeg het album de aandacht die het verdiende. De belangrijkste inspiratiebronnen voor JJ72 waren Joy Division en Nirvana, hoewel er soms ook sporen van Ash, Suede en Placebo waarneembaar waren. Wanneer je de teksten op het tweede album, I To Sky, beluistert, kom je tot de conclusie dat succes alleen niet zaligmakend is. Het is een somber en zwaarmoedig album geworden, waarop de gitaarmuren zijn nog heftiger en de falsetstem van zanger van Mark Greaney nog hysterischer klinken. Dat de invloed van Placebo sterk is toegenomen blijkt vooral uit het trio Glimmer, Half Three en 7th Wave aan het eind van de cd. Gelukkig staan daar nog wel pareltjes als Sinking, het breekbare Nameless en Formulae (de eerste single) tegenover. De tweede cd van JJ72 is geen vrolijk album, maar met I To Sky leveren ze het bewijs dat zelfmedelijden en zwartgalligheid ook heel mooi kunnen zijn. (MvP)