Het Carnegie Mellon Philharmonic Orchestra brengt onder leiding van dirigent Juan Pablo Izquerido op deze cd muziek van twee van de voornaamste pioniers van de muziek van de 20ste eeuw bij elkaar. De carrière van Iannis Xenakis (*1922) verliep niet erg gebruikelijk; hij volgde een ingenieursopleiding. Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij in 1947 in Parijs terecht, waar hij in het architectenteam van Le Corbusier werkte. Hij studeerde enige tijd bij Messiaen, maar behield vooral een eigen hoogst-persoonlijke kijk op muziek, die hij vooral baseerde op mathematische modellen. Op deze cd staan, naast "Persephassa" uit 1969, twee recente werken van Xenakis, te weten "Dämmerschein" uit 1994 en "La Déesse Athena" uit 1992, waarin Philip Larson de baritonsolo verzorgt. In eerstgenoemd stuk klinkt het typische Xenakis geluid van intense dissonanten, die een op het eerste gehoor ondoordringbaar, maar zeer geladen en gedreven geheel vormen. Laatstgenoemd stuk is gebaseerd op een tekst van Aeschylus, die in een zeer lastige zetting voor bariton wordt voorgedragen. De cd sluit af met "Amériques", geschreven in de jaren 1920/21 en herzien in 1929, door Edgar Varèse. Varèse begon zijn loopbaan heel gewoon in Parijs, waar hij studeerde bij Roussel, D'Indy en Widor. In 1915 vertrok hij naar de Verenigde Staten, waar hij zijn concept van muziek als 'georganiseerd geluid' formuleerde. De consequenties van deze ideeën werkte hij voor het eerst uit in "Amériques", een werk dat voor de tijd van ontstaan nog steeds onvoorstelbaar nieuw klinkt, vooral ook omdat het geen enkele hoorbare verbinding biedt met de muziek van toen prominente vernieuwers als Schönberg, Stravinski, Ives en Bartok.Gezien het goede spel en het feit dat deze cd twee opnamepremières biedt, is het geheel zeker een aanbeveling waard. (JvG)_