Toen de uit Ecuador afkomstige zangeres Carmen Gonzalez in de tachtiger jaren in Parijs woonde, ontmoette ze via haar betrokkenheid bij de anti-apartheidsbeweging veel mensen uit Senegal en Zuid-Afrika. Afrikaanse muziek was voor haar een enorme spirituele en intellectuele verrijking. Het advies van een collega zou haar leven veranderen. Hij zei "Carmen, ga terug naar je land en ontdek je wortels". Dit deed ze, en via via ontdekte ze dat Ecuador meer muzikale tradities had dan panfluitmuziek van het Indianenvolk uit de Andes. In de provincie Esmeraldas is er een nog levende cultuur van de zwarte bewoners, nakomelingen van de slaven die ooit uit Afrika gehaald zijn om te werken in Amerika. Sinds haar kennismaking met deze afro-Ecuadoriaanse traditie doet Gonzalez er alles aan om deze traditie te behouden en te verspreiden, onder andere door het oprichten van het Fundación Koral y Esmeralda . Daarnaast ontwikkelde zij een grote liefde voor de rijke Cubaanse muziek. Op het album "Caramba" wordt dan ook de zwarte Ecuadoriaanse muziek verweven met Cubaanse muziek. Gonzalez bezit een uitstekend articulerende stem. Ze wordt begeleid door een uitgebreide band (inclusief blaasinstrumenten) en achtergrondkoortje. Opvallend is de grote diversiteit aan slaginstrumenten, waaronder de marimba. Zeer ritmische en energieke muziek. (SvdP)_