De Londenaar Graham Parker bracht in 1976 kort na elkaar de albums Howlin' Wind en Heat Treatment uit. Beide albums nam hij op met zijn begeleidingsband The Rumour, waarvan pub-rocker Brinsley Schwarz het bekendste lid was. Het was de periode van de zogenaamde 'angry young men' die als reactie op de punk-golf een ander boos geluid wilden laten horen. Achteraf gezien waren Joe Jackson en Elvis Costello waarschijnlijk de belangrijkste exponenten van deze beweging. Beiden hebben zich in de loop van de tijd formidabel ontwikkeld en schrijven al lang geen simpele popdeuntjes meer. Graham Parker doet dat een kwart eeuw later nog wel en daar wringt hem de schoen. Want deze angry young man is qua leeftijd inmiddels de vijftig gepasseerd en op die leeftijd wordt men meestal wat milder. Op Deepcut To Nowhere valt inderdaad goed te horen dat de stem van Parker niet meer zo venijnig klinkt en ook zijn teksten zijn minder scherp dan vroeger. Toch staan er een paar schitterende liedjes op het album, want als songschrijver heeft Parker ontegenzeggelijk kwaliteiten. Als je één van zijn klassieke albums Squeezing Out Sparks (1979), The Mona Lisa's Sister (1988) of Struck By Lightning (1991) kent, zal dit album tegenvallen. Als je daarentegen nog nooit van Graham Parker hebt gehoord, kun je Deepcut To Nowhere gerust eens proberen. (MvP)