Niemand minder dan Schumann constateerde bij de vroege dood van Norbert Burgmüller (1810-1836) dat dit het grootste verlies voor het Duitse muziekleven was sinds het voortijdige overlijden van Schubert. Kortom, tijdens zijn korte leven had Burgmüller de nodige indruk weten te maken. Hij werd geboren in Düsseldorf en kreeg de eerste muzieklessen van zijn vader. Hij voltooide zijn muziekstudie bij Spohr, die hem reizen liet maken naar Berlijn en Dresden om zijn horizon te verbreden. Burgmüller, die sinds zijn 20ste jaar aan epilepsie leed, stierf door verdrinking tijdens een badkuur in Aachen. Hij werd in zijn vaderstad Düsseldorf begraven. Mendelssohn componeerde voor deze plechtigheid een treurmars. Zijn veelbelovende reputatie heeft Burgmüller echter niet van de vergetelheid kunnen redden. Het Mannheim String Quartet heeft zich echter over het kwartet-oeuvre van Burgmüller ontfermt, en wellicht brengt dat een herleving van de belangstelling voor deze opmerkelijke figuur. Als eerste klinkt hier het "Strijkkwartet nr.4, op.14", geschreven in 1835. Het is een qua vorm wat onevenwichtig geheel, met een openingsdeel van ruim een kwartier en een menuet van nauwelijks vier minuten. Evenwichtiger van opzet is het "Kwartet nr.2, op.7" uit 1825-1826. Het laatste stuk is duidelijk nog schatplichtig aan Burgmüllers leermeester Spohr. Niettegenstaande het charmante en melodieuze karakter laat dit stuk toch een mindere indruk na dan het vierde kwartet, want met name in het openingsdeel wordt duidelijk dat door Burgmüllers vroege dood inderdaad een groot en veelbelovend talent verloren is gegaan. (JvG)_