Het is bekend dat Mozarts twee zonen, die allebei ook componist waren, vreselijk leden onder de roem van hun vader. Weinig weten we eigenlijk van de gevoelens van Mozarts vader, Leopold Mozart (1719-1787). Het is natuurlijk bekend dat hij met voorbeeldige, soms wat al te fanatieke ijver de opleiding van zijn zoon ter hand nam en hem meenam op lange tournées door heel Europa. Leopold zelf had van zijn vader nooit dergelijke steun gehad. Het was de bedoeling dat hij een academische loopbaan zou gaan volgen, maar Leopold werd van de alma mater verwijderd wegens verzuim van de colleges. Na enkele jaren van omzwervingen kwam hij in 1743 terecht in Salzburg, waar hij lid werd van de hofkapel en geleidelijk aan op zou klimmen tot de rang van vice-kapelmeester. Leopold behaalde Europese roem met zijn Violinschule en met enkele losse composities. Daaronder figureerden de ‘Sledevaart’-symfonie en de zogenaamde ‘Speelgoedsymfonie’, die echter lange tijd ten onrechte bekend stond als een werk van Haydn. Op deze cd wordt een nadere kennismaking met Leopolds symfonieën geboden die wel zo interessant is omdat nu eens niet is gekozen voor de pittoreske succesnummers van weleer. Hier klinken vier ‘gewone’ symfonieën, geschreven in de jaren 1750-1760. Op een na zijn ze alle driedelig en hebben ze de gebruikelijke omvang van die tijd: tussen de tien en vijftien minuten. Het is logisch dat er parallellen te herkennen zijn met de vroege symfonieën van Wolfgang, want die gebruikte onder andere Leopolds werken als voorbeeld. Het Litouws Kamerorkest Vilnius geeft onder leiding van Georg Mais heel behoorlijke uitvoeringen van deze stukken, die, hoewel niet zonder charme, eigenlijk toch vooral intrigeren omdat ze nu eenmaal zijn geschreven door de vader van. (JvG)