Italiaanse operacomponisten uit de 19de eeuw beschouwden kamermuziek als een soort tijdverdrijf. Donizetti bijvoorbeeld schreef tussen zijn opera's door vele trio's, kwartetten e.d. met hetzelfde gemak als hij opera's componeerde, maar zonder dergelijke stukken al te serieus te nemen. Verdi is ook een mooi voorbeeld: hij maakte slechts één uitstapje naar het genre en het resultaat daarvan, het "Kwartet in e", danken wij voornamelijk aan vertragingen tijdens de repetities van Aïda. Voor de componisten van wie het Quartetto Puccini hier kwartetten speelt, gold hetzelfde. Het meest uitgebreide werk op deze cd is het "Kwartet in A" van Alfredo Catalani (1854-1893), een componist die nog een zekere bekendheid geniet dankzij zijn opera "La wally". Catalani's vierdelige werkstuk ontstond in zijn jeugdjaren en is duidelijk gemodelleerd naar Beethovens vroege kwartetten. Eveneens vroege werken zijn de "Serenatela" en "A sera"; het laatste stuk verkreeg echter enige bekendheid omdat het door Catalani werd hergebruikt in "La wally". Al deze muziek is tot op zekere hoogte charmant, maar niet meer dan dat. Helaas kan dat allerminst gezegd worden van de kwartetmuziek van Giacomo Puccini (1858-1924). De "Fuga's nrs.1-3" zijn saaie schooloefeningen, de "Menuetten nrs.1-3" niet veel meer dan dat en het net iets meer dan een minuut durende "Scherzo" vermag ook al geen enkele indruk te maken, zodat de vraag waarom men dit in vredesnaam heeft willen opnemen zich nogal scherp opdringt. Dat geldt echter niet voor Puccini's enigszins bekende "Chrisantemi" uit 1890, een heel sfeervolle treurzang op een overleden vriend, maar dit miniatuurtje kan deze cd als geheel niet overeind houden. Het spel van het Quartetto Puccini is overigens prima. (JvG)_