De New Yorkse zangeres Jonatha Brooke is al jaren één van de best bewaarde geheimen binnen de Amerikaanse popmuziek. Ze maakt al muziek sinds het begin van de jaren negentig. Eerst als anoniem lid van de groep The Story, daarna als Jonatha Brooke & The Story en sinds 1995 als solo-artieste. Ze combineert pop met invloeden uit folk en jazz en daardoor doet ze me soms denken aan Ani DiFranco. Helaas zijn de meeste van haar albums nooit in Europa uitgebracht, omdat ze bij een zeer klein Amerikaans label (haar eigen label!) verschijnen. Met het album Steady Pull (2001) leek het dezelfde kant op te gaan, maar gelukkig is er ruim een jaar na dato toch een Nederlandse distributeur gevonden die dit prachtige album wilde uitbrengen. Voor alle zekerheid werden er meteen radio- en televisieoptredens geregeld bij o.a. Denk Aan Henk, Twee Meter Sessies en Barend en van Dorp. Steady Pull is dan ook een heerlijk oorspronkelijke singer/songwriterplaat, die een zeer breed publiek kan aanspreken. Tot de hoogtepunten op dit album behoren de vrolijke eerste single Linger, het lome walsje Your House, het funky titelnummer (met sexy bijdrage van Spearheads Michael Franti) en het met Neil Finn (ex-Crowded House) gezongen New Dress. Als Steady Pull iets duidelijk maakt, is het wel dat we hier in Europa jarenlang hebben zitten pitten. Wat een mooie muziek! (MvP)