Van oudsher zijn de psalmen de oudste liederen van de christelijke traditie; zij komen immers in de Bijbel voor, in tegenstelling tot de veel later tot stand gekomen kerkliederen. Door de eeuwen heen hebben dan ook vele componisten psalmen getoonzet, juist omdat deze teksten een onwrikbaar centrale plaats innamen in de christelijke godsdienst. De door Volker Hempfling gedirigeerde Kölner Kantorei heeft op deze cd veertien psalmzettingen uit de twintigste eeuw opgenomen. Het resultaat is een nogal bont geheel. Enkele werken zijn afkomstig uit de Duitse kerkmuzikale traditie, zoals Psalm 130 van Heinrich Kaminski, Psalm 13 van Willy Burkhard en Psalm 98 van Hugo Distler. De vergelijking maakt weer eens duidelijk dat Distler onbetwist de meest begaafde figuur van deze richting is geweest. Van de Belg Vic Nees klinkt ook een zetting van Psalm 130. Deze versie is geschreven in het idioom dat tegenwoordig in veel katholieke liturgische muziek gebezigd wordt. Tevens zijn er bijdragen uit Scandinavië. Van Egil Hovland klinkt een nogal duister openende zetting van Psalm 13. De twee zettingen van Knut Nystedt (Psalm 77 en een O crux - duidelijk geen psalm) doen enigszins aan Ligeti denken: het klankbeeld is vrij statisch, vol met geleidelijk verdikkende clusters. Weinig opmerkelijk is Psalm 100 van John Hoybye, zij het nog altijd beter dan de banale ‘swing’ die Vytautas Miskinis in zijn versie van Psalm 98 heeft verwerkt. Verder komt onder meer nog een dramatische zetting van Psalm 130 aan bod van Krysztof Penderecki, een fraaie bitonale versie van Psalm 67 van de hand van Charles Ives, alsmede een als quasi-barok koorwerk beginnende, maar in hymnische vervoering eindigende bewerking van Psalm 81 van Francis Poulenc. Daarmee biedt deze cd niet alleen een overzicht van psalmzettingen maar ook een interessante bloemlezing uit de koormuziek van de twintigste eeuw. Hierom en om de fraaie uitvoering een leuke en mooie cd. (JvG)