Voor iemand die zijn muzikale loopbaan beëindigde als compositiedocent en directeur van het conservatorium van Wenen, richtte Joseph Marx (1882-1964) zich pas laat op muziek. Hij was geboren in Graz en begon pas aan serieuze muzikale studie toen hij in de twintig was. Daarna ging het snel. Rond 1910 had hij zich al enige populariteit als componist verworven en in 1914 werd hij benoemd als docent in Wenen, een positie die hij tot 1927 zou blijven vervullen, waarna hij de taak van algemeen directeur op zich nam. Marx schreef muziek in de gedegen Duits-romantische traditie, waaraan hij zijn leven lang trouw bleef, hetgeen in zoverre opmerkelijk is, omdat die stijl inmiddels als verouderd gold. Marx moest echter niets van vernieuwingen hebben en dat blijkt duidelijk uit de hier opgenomen drie kwartetten. Deze stukken zijn alle vierdelig en duren ieder ongeveer een klein half uur. Opvallend eraan zijn de ondertitels. Het "Quartetto chromatico" dateert uit 1936/1937 en werd gevolgd door het "Quartetto in modo antico" uit 1937/1938 en het "Quartetto in modo classico" uit 1940/1941. In zekere zin zijn het een soort demonstraties van Marx' vakmanschap, alsof deze binnen zijn stilistische raamwerk eens met verschillende thematieken wilde experimenteren. De ondertitel van het eerste kwartet uit zich in zeer chromatische thematiek, die consequent wordt volgehouden. Het tweede kwartet is gedeeltelijk geënt op de principes van de Renaissance-polyfonie, hetgeen vooral in het eerste en derde deel duidelijk wordt, verder door het gebruik van oude kerktoonsoorten wordt uitgewerkt. Het laatste werk tenslotte is geheel ingericht volgens de principes van de klassieke tijd en herinnert dus onmiddellijk aan Haydn en Mozart. Marx' gedegen muzikale vakmanschap wordt hier prima voor het voetlicht gebracht door het Lyric Quartet. (JvG)_