Een vakvrouw, zo kennen we Willeke Alberti. Een vrouw die aan de hand van papa Willy opgroeide voor de ogen van haar publiek, en deel is gaan uitmaken van de levens van talloze fans. Als zangeres van het lichte lied kent Alberti haar gelijke in Nederland niet. Serieus materiaal, zoals de klassieker Telkens Weer, gaat haar schijnbaar net zo vanzelfsprekend af als het meer luchtige materiaal,. Beide kanten horen bij Alberti, als vrouw van het volk, en zelfs carnavalskrakers krijgen door haar tekstbehandeling, haar soms verrassende timing en soms half gesproken voordracht, de nodige kwaliteit mee. Op dit album ontbreken echter de dijenkletsers en krijgen we vooral de serieuze kant van Willeke te zien. De zelfreflectie die ze ooit zo treffend vertolkte in Spiegelbeeld, misschien wel het sleutelnummer uit haar oeuvre. (MS)