Heavy metal werd lang als een morsdood genre uit de jaren tachtig beschouwd. De laatste jaren is echter een groot aantal, meest Duitse, bands op de voorgrond getreden die het tegendeel bewijzen. Blind Guardian, Helloween en Gamma Ray zijn bands die heavy metal in een modern jasje hebben gestoken. Dit betekent: hoge zang, gillende gitaarsolo's, dubbele bassdrums en tekstthematiek rond ridders, elfjes en kastelen. Het Deense Iron Fire brengt met On The Edge haar tweede album uit en probeert met behulp van producer Tommy Hansen (tevens achter de knoppen bij Helloween ) aansluiting te vinden bij de heavy-metal-top. Hansen heeft voor een typisch heavy-metal-geluid gezorgd maar helaas zijn de nummers van Iron Fire niet zo heel sterk. Het ontbreekt de Denen aan de nodige melodie en de bij heavy metal zo belangrijke catchy symfo harmonieën. Zanger Martin Steene is zeker niet slecht maar overtuigt niet volledig. Ook zijn de nummers wellicht iets te langzaam en hebben de keyboards slechts nu en dan toegevoegde waarde. On The Edge maakt zijn naam helaas waar, want het is allemaal net op het randje. (RWK)_