De Vioolsonate van César Franck is ongetwijfeld de mooiste bijdrage aan dit genre voor zover het de Franse romantiek betreft. Eerlijkheidshalve moet daarbij vermeld worden dat het ook vrijwel de enige Frans-romantische bijdrage is, want in Frankrijk werd de serieuze kamermuziek door velen beschouwd als niet meer dan vermoeiend Teutoons geworstel. Aan Franck heeft het in ieder geval niet gelegen. In zijn Sonate worden dramatische tegenstellingen meesterlijk bijeengehouden door een subtiel hernemen en variëren van het materiaal. De Sonate wordt gespeeld in een versie voor cello en piano door Pieter Wispelwey en Paolo Giacometti. Zij spelen eveneens een bewerking van de Eerste Vioolsonate op.78 van Johannes Brahms. Deze sonate dankt haar bijnaam ‘Regen-Sonate’ aan het feit dat Brahms in de Finale zijn Regenlieder op.59 citeerde. Helaas vermeldt het booklet niets over de achtergrond van deze arrangementen. Niettemin worden de beide sonates met zoveel overtuiging gespeeld, dat de luisteraar de originelen niet zal missen. De cd bevat ook het Adagio und Allegro op.70 van Robert Schumann. (HJ)