Weinigen zullen van Germaine Thyssens-Valentin gehoord hebben. Toch schijnt ze voor Fauré te zijn geweest, wat Walter Gieseking was voor Debussy. De vergelijking is niet zonder ironie, omdat Gieseking tenslotte een Duitser was, terwijl Germaine Thyssens afkomstig was uit ons land. Ze werd in 1902 geboren in Maastricht. Na de dood van haar vader besloot haar moeder, die van Franse afkomst was, zich met het gezin in Liège te vestigen. Hier volgde Germaine piano- en klavecimbellessen aan het plaatselijke conservatorium. Ze debuteerde al op haar achtste als concertpianiste met Mozarts Pianoconcert KV.488. Toen ging studeren aan het Conservatoire Supérieure de Paris, was haar latere idool Gabriel Fauré daar directeur. Na haar huwelijk in 1924 trok ze zich terug van het concertpodium. Pas zo’n 25 jaar later vervolgde ze haar carrière op het podium. Pas toen kreeg ze serieuze aandacht voor de muziek van Fauré, wiens pianomuziek op dat moment niet erg bekend was. Tweemaal speelde ze een vijf avonden in beslag nemende cyclus met alle pianowerken van Fauré. Ook nu nog lijkt Fauré een componist voor fijnproevers te zijn. Iedereen kent zijn Requiem, maar de koele gratie van zijn delicate pianowerk werd nooit zo bekend als dat van Debussy of Ravel. De onderhavige cd is dan ook zeer welkom, omdat juist Germaine Thyssens-Valentin de muziek van deze ‘Franse Brahms’ (aldus Copland) als geen ander wist te vertolken. Het gaat hier om een door Testament uitgegeven cd met de Valses Caprices, de Impromptus en 8 Pièces Brèves op.84. (HJ)