Op haar derde album Britney probeert Britney Spears voorzichtig haar Lolita-imago kwijt te raken. Vooral het door de Neptunes geproduceerde I'm A Slave 4 U is voor Britneybegrippen een gewaagd nummer. In het expliciete Boys citeert ze zelfs uit het schandalige Nasty Girl van Vanity Six. Je kunt nu eenmaal niet altijd een bakvis blijven en samen met Britney wordt natuurlijk ook haar publiek steeds ouder. Al slaat nergens de vlam in de pan, op Britney staan wederom een paar prima singles die haar succes voorlopig wel zullen consolideren. Daarnaast helaas ook een hoop vullers, zoals het flauwe When I Found You en de slappe Joan Jett cover I Love Rock And Roll. Hopelijk zullen we later op Britney terugkijken als een overgangsplaat, waarna ze muziek ging maken met een wat langere adem. Madonna heeft daar bijna twintig jaar over gedaan dus Britney heeft nog even de tijd. (MS)