Op deze cd voert het Kocian Quartet twee kwartetten uit welke twee dingen met elkaar gemeen hebben. Beide stukken zijn eenlingen in het oeuvre van hun componist en beide worden zelden uitgevoerd. In het geval van het eerste stuk, het "Strijkkwartet" van César Franck (1822-1890) is vooral het laatste opmerkelijk. Franck schreef namelijk zeer bekende kamermuziekwerken als het "Pianokwintet" en de "Vioolsonate", en heeft dus in dit genre een niet onbekende naam. Bovendien dateert zijn bijna drie kwartier durende "Kwartet" uit de jaren 1889/1890, met andere woorden uit Francks laatste jaren, toen Franck, die een typische laatbloeier was, op het hoogtepunt van zijn kunnen stond. Het geheel bevat vier delen, waarvan met name het monumentale openingsdeel indruk maakt. Het wordt gevolgd door een kort scherzo en een lyrisch langzaam deel. Al deze drie delen worden geciteerd in het begin van de finale, waarin de ernstige toon van het begin gaandeweg steeds lichter wordt. Hoewel het "Strijkkwartet op.45" van Edouard Lalo (1823-1892) als geheel minder indruk maakt, gaat het ook hier om een zeer appetijtelijk geheel. De vroege kwartetten van Beethoven zijn onmiskenbaar Lalo's inspiratiebron geweest: hij houdt vast aan de vierdelige vorm en de verhouding van de delen onderling weerspiegelt eveneens de relatief klassieke oriëntatie van dit stuk. Lalo voltooide het stuk in 1859. Hier klinkt het werk in de tweede versie uit 1884, die overigens alleen een licht gewijzigde finale heeft ten opzichte van de eerste versie. Het Kocian Quartet houdt een goed pleidooi voor beide vergeten eenlingen. (JvG)_