Hoewel Mozarts concertante muziek meestal in majeur geschreven is, zijn het met name de werken in mineur, die grote bekendheid hebben gekregen. De mineur-toonsoorten van deze werken hebben dan ook vaak een spanning die, alle conventies van het concerto ten spijt, de sfeer van het theater en de opera oproepen. Dit geldt behalve de "Symfonie in g" ook voor het "Pianoconcert nr.20 in d", waarvan waarschijnlijk iedereen wel eens de dramatische opening heeft gehoord. Toch wordt door sommigen het ietwat meer ingetogene "Concert in c" nog hoger aangeslagen. Dit concert, met opvallend fraai uitgewerkte partijen voor de houtblazers, verraadt niet alleen Mozarts theaterinstinct, maar ook diens affiniteit met Bach en Handel. "We zullen nooit in staat zijn om zoiets te kunnen", aldus Beethoven tegen zijn collega Johann Baptist Cramer over dit concert. De "Pianoconcerten nr.20 & 24" worden gespeeld door Alfred Brendel en het Scottish chamber Orchestra onder leiding van Charles Mackerras. (H.J.)_