Het kunstenaarschap van Barbara de Reus werd mede bepaald door haar ervaringen in Nederlands-Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar verhaal vraagt om een taal waar geen woorden voor zijn. Deze woordloze taal vond ze middels het maken van collages, waarbij ze gebruik maakt van materialen als zeemleer, leisteen, bergkristal, roestig ijzer en schroot. ‘Ik had maar uit te scheuren en op te plakken. Toen zag ik mijn verhaal in beelden’, aldus Barbara de Reus over haar werkwijze. In de periode voor Pasen, 2001, exposeerde ze een aantal van deze expressieve collages in de Grote Kerk te Leeuwarden onder de titel Overleven. Voor organist Jan Jongepier was deze tentoonstelling aanleiding voor een improvisatieconcert, waarbij hij een viertal collages als uitgangspunt nam: Met tranen zaaien, Stervende mythe, Jammerklacht en Onderweg. Het resultaat was een viertal indringende improvisaties. Zeer fraai is bijvoorbeeld de wijze waarop Jongepier tegen het einde van de vierde improvisatie zelf de collage-techniek toepast. Hij refereert namelijk op subtiele wijze aan Bachs bewerking O Mensch, bewein dein Sünde groß middels zijn eigen, hedendaagse idioom. ‘Om vanuit beelden muziek te maken is prachtig. Je moet de diepste plekken zoeken’ aldus de organist. In het booklet van de cd-uitgave van dit concert zijn de betreffende werken van Barbara de Reus gereproduceerd. (HJ)